Kolejnym miejscem, w którym interesował nas cmentarz były Wieprze (lit. Vepriai), położone w rejonie wiłkomierskim, ale już w okręgu wileńskim z pięknym, kościołem stojącym na wzgórzu. Jak się okazało, mimo iż Wieprze są siedzibą parafii, nie ma w nich proboszcza. Parafia obsługiwana jest przez księdza proboszcza z Dainavy, położonej kilkanaście kilometrów od Wieprzy.
Wieprze wspominane były już w kronikach krzyżackich z 1384 roku. W XIX wieku tutejsza parafia nosiła nazwę Wieprze-Upniki, gdyż w Upnikach znajdowała się kaplica filialna. Należały do Kieżgajłów, później książąt Ogińskich, Szemiottów, Tyzenhauzów, Kossakowskich, Podbereskich i Platerów. Wieprze są bardzo malowniczo położoną niewielką miejscowością nad jeziorem z górującą nad nią sylwetką kościoła. Na cmentarz trafiliśmy dokładnie w dzień Wszystkich Świętych. Słychać było dookoła język litewski, ale przebijała też gdzieniegdzie język polski. Oto ciekawsze nagrobki:
nagrobek rodziny Żukowskich
nagrobek rodziny o nazwisku Ratowt (Bernard 1863-1931), Zuzanna (1875-1949), Helena (1911-1990), Julian (1908-1994), Eduardas (1914-2008)
kolejny nagrobek polskojęzyczny. Piotr Pokujżo (zm. 1900), Ksawera Pokujżo (zm. 1985), Irena Pokujżo (zm. 2008)
Władysław Ratowt (1915-1974), Kazimiera Paszkiewicz (1908-1970), Maria Ratowt, Feliks Ratowt
Adolf Streblik (1863-1926), Ludwika Streblik z Puczyńskich (1865-1928)
Józef Korsak (1855-1925)
zniszczony nagrobek z nieczytelną inskrypcją, ale za to ze zdjęciem
Edward Przyiłgowski (1831-1891) z dziećmi i wnukami
Adolfina Szymanowska z Puczyńskich (zm. 1918)
Aniela Arciszkiewiczowa z Rokickich (zm. 1866) z córką Judytą (zm. 1882)
Michał i Anna Babiłowie
kolejny ciekawy nagrobek litewski. Vaclovas Marbutavicius (1930-1999)
Maria Kamińska z Żebrowskich (data zgonu nieczytelna)
Emilia Kamińska z Żebrowskich (1845-1929). Nagrobek ufundowany przez córkę Melanię Wasilewską z Żebrowskich, która wyemigrowała do Ameryki przed I wojną światową.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz